Na początku lat 90. producenci taboru autobusowego stanęli przed wielkim wyzwaniem – w jaki sposób przebudować autobusy wysokopodłogowe, aby obniżyć poziom podłogi celem ułatwienia pasażerom wsiadania i wysiadania z pojazdów. W tamtych czasach infrastruktura przystankowa była bardzo uboga, część przystanków pozbawiona była krawężników i wybrukowanych peronów a obsługę pasażerską prowadzono bezpośrednio z poziomu jezdni lub poboczy. Część producentów pośpiesznie wprowadzała na rynek zmodyfikowane konstrukcje, które powstawały poprzez przebudowanie pierwszego członu pojazdu – oferując pasażerom możliwość dostępu do pojazdu z poziomu niskiej podłogi, przynajmniej w pierwszych i drugich drzwiach a pozostawiając wysoką podłogę wyłącznie w tylnej części autobusu. Pierwsze niskopodłogowe autobusy zostały dostarczone do Bielska-Białej w 1995 r. przez węgierskiego Ikarusa. Czytaj więcej »>
